Księżniczka Kos

Przygotujcie się na słodki pocałunek prawdziwej księżniczki.

Czy jesteśmy w stanie przygotować się na spotkanie z prawdziwą księżniczką? Jest jednocześnie stara i młoda, piękna i nieurodziwa, bogata i biedna, ale zabiera w podróż przez zmysły by przekonać nas, że na końcu drogi czeka miłość. Nie wiadomo kiedy przybyli tu pierwsi ludzie ale to tutaj oddawali cześć bóstwom natury, a ich dziedzictwo ginie w mrokach przeszłości. Ślady bytności pozostały i możemy je odnaleźć na bezdrożach i w zapomnianych ruinach. Być może byli potomkami starożytnego Pelazga, od imienia którego Grecy wywiedli swój ród. Po nich niebieskoocy Achajowie przybyli tu, by budować mykeńską potęgę. Następnie mury wielkiego miasta Kos wznieśli mityczni Dorowie. Od tamtych czasów wyspa kwitła będąc siedzibą malarzy, rzeźbiarzy, poetów i władców. Pamięć tamtych czasów przetrwała w sztuce, literaturze, myśli filozoficznej, a historia drogocenną szatą okryła zielone ramiona „rajskiego ogrodu Dodekanezu,”

Suknia księżniczki Kos jest szafirowa przetykana złotymi nićmi jej piaszczystych plaż tak jak niegdyś przetykano złotymi nićmi jedwabie tkane na Kos. Spróchniałe zęby starych twierdz kryją tajemnice chrześcijańskich rycerzy, a kamienie wciąż opowiadają historię wielkiej miłości sułtana Sulejmana do słowiańskiej dziewczyny, która podarowała mu swój szczery uśmiech.

Nasza wspólna wędrówka to podróż przez zmysły pieszczone zapachem ziół, dźwiękami natury, widokami lazurowych wód rozświetlonych przez promienie słońca i smakami greckiej kuchni, która pośród innych, śródziemnomorskich, nie ma sobie równych. Aby zrozumieć Grecję, nie wystarczy na nią patrzeć. Trzeba umieć słuchać starych opowieści, bo w naszej duszy zapisany jest klucz, który otwiera drzwi wyobraźni, odsłaniając mądrość przodków pozostawioną na starych pergaminach i kamiennych płytach. Używamy jej na co dzień, nie zdając sobie sprawy skąd pochodzi.

Dziś możecie odnaleźć z nami sekrety bogów, bohaterów oraz ludzi, którzy jak my, powierzyli swoje życie łagodnej i ciepłej wyspie – księżniczce. O Nich będziemy Wam opowiadać, kiedy nasze stopy odnajdą stare ścieżki, wijące się jak meander, pośród zielonych wzgórz, a prowadzące ku zachodzącemu słońcu. Tak kończy się gorący letni dzień pełen nowych wrażeń, które, jak mamy nadzieję, pozostaną w Waszym sercu na długo.